Padmanabhasvamy Tapınağı
Günümüzde, halen Travancore kraliyet ailesinin mülkü sayılıyor ve bu aile tarafından yönetiliyor. Hindu olmayanlara tamamen kapalı olan bu tapınağın içini görme şansınız hiç yok. Ancak uygun giysiler giymek şartıyla tapınağın bahçesinde dolaşabiliyorsunuz. Uygun giysi tarzı: Erkekler için Dhoti, kadınlar için ise Sariidir.
Malayalam dilinde Thiruvananthapuram şehrinin adı, Padmanabhaswamy tapınağının tanrısına atıfta bulunarak “Tanrı Ananta’nın Şehri” (Tanrı Vishnu’nun Şehri) anlamına gelir. Tapınak, Chera stili ile Malayala Tamil mimarisinin karmaşık bir birleşimiyle inşa edilmiştir, yüksek duvarlarla çevrilidir. Ana giriş kapısında 16. yüzyıldan kalma bir Gopuram vardır.
Tapınaktaki ana tanrı olan Padmanabhaswamy (Vishnu), “Anantha Shayana” duruşundadır. Ebedi yılan Adi Shesha ebedi yogik uykusundadır ve çok kutsaldır.
Padmanabhaswamy, Travancore kraliyet ailesinin koruyucu tanrısıdır. Travancore Maharajası Moolam Thirunal Rama Varma, tapınağın günümüzdeki emanetçisidir.
Padmanabhasvamy tapınağı tarihi
Tapınak, 7. ve 8. yüzyıllardan kalma Tamil ilahilerine göre Vaishnavizm’deki 108 ana Divya Desams’tan (Kutsal Evler) biridir. Divya Prabandha, bu tapınağı Malai Nadu’daki 13 Divya Desam’dan biri olarak yüceltir. 8. yüzyıl Tamil şairi Alvar Nammalvar, Padmanabha’nın ihtişamından bahsederdi.
Vishnu’nun 7. Avatarı olan Parasuram‘ın Dvapara Yuga’daki Sree Padmanabhaswamy sembolünü arındırdığına ve ona saygı duyduğuna inanılıyor. Parasuram, ‘Kshethra Karyam’ı (Tapınak Yönetimi) yedi Potti ailesine emanet etmiştir. Bu efsane, ‘Brahmanda Puranam’ın bir parçasını oluşturan ‘Kerala Mahathmyam’da ayrıntılı olarak anlatılmaktadır.
Tapınağın içi
Garbhagriha’ya (en kutsal bölge) girildiğinde Padmanabha, yılan Anantha veya Adi Sesha’ya yaslanır şekilde bulunur. Yılanın içe dönük, tefekkür etme anlamına gelen beş kafası vardır. Tanrının sağ eli bir Shiva lingamının üzerine yerleştirilmiştir. Vishnu’nun iki eşi olan Bolluk Tanrıçası Lakshmi ve Dünya Tanrıçası Bhudevi iki yanındadır.
Brahma, Vishnu’nun göbeğinden çıkan bir nilüfer çiçeği üzerinde ortaya çıkar. Tanrı 12.008 adet Saligramdan (nehir kıyılarından toplanan siyah taş) yapılmıştır. Bu saligramlar Nepal’deki Gandaki Nehri kıyılarından alınmış ve bu taşlar alınırken Nepal’deki Pashupatinath Tapınağı’nda bazı ritüeller yapılmıştır. Padmanabha’nın tanrısı, Hindistan’ın her yerinden toplanan 108 doğal malzemeden yapılmış özel bir ayurvedik karışım olan “Katusarkara Yogam” ile kaplıdır ve bu karışım tanrıyı temiz tutan ceket benzeri bir koruma bölgesi oluşturur. Tapınakta günlük ibadet çiçeklerle yapılır.
Vimananın önünde bulunan tanrının üzerine oturduğu platform tek parça taştan oyulmuştur. Ottakkal-mandapam isimli bu platform, Travancore kralı Marthanda Varma’nın (1706-1758) emriyle, tapınağın yaklaşık 6,4 km kuzeyindeki Thirumala’da bulunmuş olan bir kayadan oyulmuştur. Kral Marthanda Varma, Nepal’deki Gandaki Nehri’nden 12.000 shaligram’ı tapınağa getirten kişidir. Bu taşlar Padmanabha’nın yeniden kutsanmasında kullanıldı.
Tapınağa gelen bir Hindu’nun Darshan ve Puja yapabilmesi için mandapama çıkması gerekiyor. Buradaki ruhsallık üç geçitten görülebiliyor. İlk kapıda mandapa’ya uzanmış tanrı ve elinin altında Siva Lingam görülüyor. Katusarkara’da Brahma, tanrının göbeğinden çıkan bir nilüferin üzerinde oturuyor, bu nedenle bu poza “Padmanabha” adı verilmiştir.
Sadece Travancore Kralı Sashtanga Namaskaram (Tanrıyı selamlamak) yapabilir veya “Ottakkal Mandapam” üzerinde secde edebilir. Geleneksel olarak, mandapam üzerine secde eden herkesin sahip olduğu her şeyi Tanrı’ya teslim ettiğine inanılır. Hükümdar bunu zaten yapmış olduğu için, mandapam üzerine secde etmesine izin verilir.
Diğer tapınaklar
Tapınağın içinde Narasimha ve Krishna Swami’ye adanmış iki önemli tapınak daha vardır.
Yüzyıllar önce, birkaç Vrishni Kshatriya ailesi, yanlarına Tanrı Balarama ve Tanrı Krishna’nın sembollerini alarak güneye gitti. Kutsal Sree Padmanabha ülkesine ulaştıklarında, Bhaktadasa olarak da bilinen Balarama sembolünü Neythasseri Potti’ye verdiler.
Neythaseri Potti, bugünkü Kanyakumari Bölgesi’nde Budhapuram’da bir tapınak inşa etti ve bu sembolü oraya yerleştirdi. Vrishniler, Krishna’nın sembolünü Maharaja Marthanda Varma’ya hediye etti. Maharaja, bu sembol için Padmanabhaswamy Tapınağı’nın içinde Thiruvambadi olarak bilinen ayrı bir tapınak inşa etti. Thiruvambadi tapınağı bağımsız bir statüye sahiptir.
Thiruvambadi’nin kendi Namaskara Mandapamı (selamlama yeri), Bali taşları ve Bayrak direği vardır. Thiruvambadi tapınağının tanrısı Mahabharata Destanında bahsedilen savaşçı prens olan ve Arjuna’nın arabasını süren Parthasarathi’dir. Bir eli kırbacı tutar, diğer eli sol uyluğuna dayalıdır. Parthasarati, ekadashi (yeniay) günlerinde, Tanrı Mohini gibi giyinir ve süslenir. Venad’a gelip yerleşen Vrishniler, Krishna’nın soyuna mensup oldukları için Krishnan Vakakkar olarak bilinirler.
Törenler
Tapınak bahçesindeki büyük havuzda Hindular, her sabah gün doğarken ve akşam gün batarken geleneksel banyolarını alarak ritüellerini yapmaya başlıyorlar. Havuzdan tapınağa giden yol, bu saatlerde yoğun bir kalabalığa sahne oluyor. Ana binanın üzerindeki harika taş işçiliği, geleneksel Güney Hindistan tapınak mimarisinin inanılmaz bir örneği.
