Yazı dizimizde Sih dininin çeşitli Guruları hakkındaki destanları Sih Guruları Hikayesi 4 başlığı altında aktarıyoruz. Yazıda ekli olan fotoğraflar Delhi’de Chandi Chowk yakınındaki Bhai Mati Das – Sih müzesinde sergilenmekte olan orijinal tablolardan alınmıştır. Açıklama yazılarının bir kısmı her fotoğrafın yanındaki metinlerden alınmış bilgiler, bir kısmı ise kendi araştırmalarım ile derlediğim bilgilerdir.
Bu serinin dördüncü bölümünde Guru Arjan Dev hakkındaki destanların devamını sunuyoruz. Guru Arjan Devin mitolojisinin birinci bölümü bu linkte.
Her dinde çeşitli dini kişilikler hakkında pek çok hikayeler ve destanlar anlatılır. Bu destanların doğru olup olmadığı, anlatılanların abartılı olup olmadığı pek de sorgulanmaz. Belki de doğru olan davranış bunları sorgulamadan oldukları gibi kabul etmektir.
Sih Guruları Hikayesi 4 Guru Arjan Dev
Doğum tarihi : 2 Mayıs 1563
Doğum yeri : Goindval
Guruluk dönemi : 1581 – 1606
Babası : Guru Ram Das, Annesi : Bibi Bhani
Eşi : Mata Ganga
Çocuğu : Guru Hargobind
Ölüm tarihi ve yeri: 30 Mayıs 1606 – Lahore
Portre Arjan Foto : Guru Arjan Dev’in portresi
Adi Granth kitabının derlenmesi
Guru Nanak, Sih dininde ilahilere ve dualara büyük önem verdi. Sih cemaati günlük olarak belirli ilahileri okur. Sabahları Japji; akşamları Rehira’ların başlangıcı olan So Dar ve So Purakh söylenirdi. Guru Angad, Guru Amar Das ve Guru Ram Das gibi Gurular, Guru Nanak’ın yolunu izleyerek Kirtan adı verilen başka ilahiler bestelemiş ve bunları kitaplarda toplamaya başlamıştır. Zaman içinde pek çok farklı Kirtanlar ve aynı Kirtanların farklı versiyonları ortaya çıkmaya başlamıştır. Guru Arjun, Kirtanların bütünlüğünü korumak için standartlaştırılmış, doğrulanmış bir yapıya ihtiyaç olduğunu fark etmiştir.
Kirtanları tek bir ciltte derlemeye başlamış, ilk dört Guru’dan aktarılan Kirtanları kitabına dahil etmiş, kaynağı belirsiz olanları ayıklamıştır. Guru Arjun’a gerçek ve sahte Kirtanları nasıl ayırt edebildiği sorulduğunda şu yanıtı vermiştir: “İnekler ve buzağılardan oluşan büyük bir sürüde bile, anne inek yavrusunun çığlığını tanır. Tıpkı bunun gibi, gerçek Kirtan da gerçek bir şekilde yankılanır ve sahtesinden kolayca ayırt edilir.”
Guru Arjun böylece Guru Nanak’ın söz ve ilahilerini içeren Guru Granth Sahib kitabını yeni bir şekilde derlemiş ve bu kitaba Adi Granth adını vermiştir. Bu derlemede aralarında Kabir, Ravi Das, Naam Dev, Trilochan ve Şeyh Baba Farid ile birlikte otuz altı Hindu ve Müslüman azizin Kirtanları bulunmaktadır. Böylece ilk kez bir din, diğer dinlerin inançlılarının eserlerini de kendi kutsal kitabına dahil ediyordu. Bu davranış, Sihlerin Tek Tanrı’ya ve Tanrı’nın çocukları olarak tek insanlık ailesine olan inancını gösteriyordu.
Adi Granth kitabı 1604 yılında tamamlanmış ve Amritsar’daki Altın Tapınağa yerleştirilmiştir. Guru Arjun, Adi Granth’a eksiksiz bir saygıyla muamele edilmesi gerektiğini söylemiştir. Adi Granth’ı tamamladığında, onu kendi yatağının üzerine yerleştirmiş ve kendisi yerde uyumuştu.
1430 sayfalık Adi Granth Sahib’in Kirtanları, geleneksel Hint müzik sistemi olan Raga’lara göre düzenlenmiştir. Kitap, Gurmukhi alfabesiyle yazılmıştır, ancak Kirtanlar Pencabi, Sanskrit dili ve Farsça da dahil olmak üzere pek çok farklı dilde yazılmıştır.
Köylülere Yardım – Chheharta
Hindistanda birçok bölgenin ekonomik durumu muson yağmurlarıyla yakından ilgilidir. Muson yağmurlarının yetersiz yağdığı dönemlerde köylülerin su sıkıntılarını hafifletmek Guru Arjan Dev’in görevleri arasındaydı. Tarlaların sulanması için o dönemde “Persian Wheel” denilen altı kanallı İran çarkı (Chheharta) sistemlerini uygulamış ve buna bağlı olarak altı kanallı su yollarının kazılmasını sağlamıştır. Chheharta sistemi onun bu yöndeki çabalarının yaşayan bir anıtıdır.
Altın Tapınağa yerleşme
Guru Arjan Dev ve Bhai Gurdas Adi Granth Sahib kitabının derlemesini bitirdikten sonra. kitap, Amritsar’daki Sri Darbar Sahib’e (Altın Tapınak) büyük bir saygıyla götürüldü ve oraya yerleştirildi.
Baba Budha
Baba Budha Guru Arjan Dev ile birlikte Altın Tapınağın etrafına ağaç fideleri ekiyor.
Bhai Manjh
Guru’nun ateşli bir müridi olan Bhai Manjh, Altın Tapınaktaki yeryüzü sofrası mutfaklarının fırınları için her gün kuru odun getirirdi. Bir gün odun taşırken oluşan bir fırtınanın etkisiyle bir kuyuya düştü. Guru Arjan Dev, Bhai Manjh’ın içinde bulunduğu zor duruma rağmen odunları ıslanmaktan kurtardığını gördü. Guru öğrencisini şu sözlerle onurlandırdı: Manjh Guru’nun sevgilisidir ve Guru da Manjh’ın.
Bhai Bahilo
Bhai Bahilo günümüzde Pencap’ın Bathinda bölgesinde bulunan Phaphre köyünden gelişti. Döneminin önde gelen Sihlerinden birisidir. Bhai Bahilo aslen bir Müslümandı ve Sultan Sakhi Sarwar isimli bir Sufi dervişin izleyicisiydi. Bu dervişin inanışlarında göre sufi mistiklerin mezarlarına ibadet etme de vardı.
Bhai Bahilo, 1583 yılında Guru Arjan Devin daveti üzerine Amritsar’ı ziyaret etti. Bahilo, Guru’yu gördüğü anda din değiştirmeye karar verdi. İslama ait bütün sembolleri üzerinden çıkarttı ve Guru Arjan’ın elinden inisiyasyon aldı.
Kendisini Altın Tapınağın havuzunun kazılmasına ve Ana binanın yapımına adadı. Bir fırında çalışarak tuğlaların pişirilmesini denetlemek ve kazılan toprakları kafasında taşımak gibi en zor işlerde çalıştı. Üstlendiği yük ne kadar ağır olursa olsun, Bhai Bahilo’nun gözleri, her zaman Guru’ya sabit kalmıştır. Bhai Bahilo’nun inancının sağlamlığı ve kendini feda eden hizmeti hem Guru hem de tüm Sihler tarafından övgüyle karşılanmıştır.
Bhai Bahilo’nun soyundan gelenler günümüzde Phaphre köyünde yaşamaya devam etmektedir. Onlar Bhaike, yani Bhai’ye ait olarak bilinirler. Köyün ismi bile Bhai’nin Phaphre’si olarak bilinir. Bhai Bahilo’ya ait olduğu söylenen birkaç giysi, bir altın para ve bir hançer gibi eşyalar Phapre köyünde korunmaktadır.
Bu yazı dizinin 1. Bölümü: Guru Nanak ve Guru Angad
Bu yazı dizinin 2. Bölümü: Guru Amar Das
Bu yazı dizinin 3. Bölümü: Guru Arjun Dev 1
