Hindu kültürü, yürekten gelen saf sevgi ve bağlılık duygularının kudretli tanrılara nasıl galip geldiğini anlatan hikayelerle doludur. Hindu tanrılarının çeşitli olaylarda adanmış kişilerin bhakti (saf sevgi) duygularına karşı duramadığı pek çok olayda görülmüştür.
Hindu ermişler Bhakti Yoga (Saf sevgi) veya Bhakti Marga (Saf Sevgi Yolu) izlenerek ilahi bilgi olan Brahma’ya ulaşmanın ve Paramatman ile bir olmanın en kestirme yol olduğunu söyler.

Yoganın 4 ana türü
Bhakti Yoga, aydınlanmaya giden dört ana yoga yolundan birisidir.
Bu dört ana tür:
Hatha Yoga
Güçlü ve esnek bir beden elde etmeye çalışır. Bu beden, zihnin gelişimi için bir temel oluşturacaktır.
Raja Yoga
Disiplinli ve odaklanmış bir zihne ulaşmanın en kısa yol olduğunu söyler. Raja Yoga’ya göre böylece Moksha’ya (aydınlanma) ulaşılır.
Jnana Yoga
Keskin bir zekaya ve tanrısal bilgiye ulaşmak için kutsal kitapların okunmasını en önemli yol olarak görür. Jnana Yoga’ya göre, bilgi, tüm gelişmelerin temelinde yatar, bu nedenle öncelikle tanrısal bilgiye ulaşılmalıdır.
Bhakti Yoga
Aydınlanmaya ulaşmak için gereken tek şey sevgi dolu bir yürektir diye düşünür. Bhakti Yoga’ya göre aydınlanmaya ulaşılacak en kısa yol sevgi dolu bir yürek sayesinde gerçekleşir.

Bhakti yolu
Bhakti “bağlılık” veya “saf sevgi” anlamına gelir ve bu yol Bhakta’yı (Bhakti Yoga uygulayıcısını) İlahi Olan’la birleştirmek için çeşitli uygulamalar içerir. Bu sonsuz yolda ustalaşmakla zihin, beden ve ruhun birliği deneyimlenir. Bu yöntem en kolay ve en kestirme yoga yoludur ve aydınlanmaya doğrudan ulaşmayı sağlar.
Bhakti Yoga, öteki yoga yollarını iyi bir şekilde tamamlar ve Bhakti Yoga’nın adanmışlık uygulamalarına katıldığınızda Jnana denilen bilgi ve bilgeliğin kendiliğinden ortaya çıkacağı söylenir.

Bhakti’nin Dokuz yönü
Bhakti Yoga’nın bağımsız olarak veya birlikte uygulanabilen dokuz ana yöntemi vardır. Bunların her biri bu yola kendisini adayan kişinin farklı içsel yapısına hitap eden belirli bir bhava (duygu) yaratır.
Shravana
Özellikle bir aziz tarafından anlatılan veya bir bhakta tarafından okunan kutsal yazıları “dinlemek”.
Kiirtana
Adanmışlık şarkıları “okumak”. Genellikle bir grup ile birlikte uygulanır.
Smarana
İlahi Olan’ın adı ve formu üzerinde sürekli meditasyon yaparak onu “hatırlamak”.
Padasevana
Karma yoga (özverili hizmet) uygulaması ile bütün canlılara hizmet etmek. Bu hizmeti bhakti ile birleştirmek ve İlahi Olan’ın “ayaklarının dibine” bırakmak.
Archana
Puja (ibadet) ve Havan veya Homa gibi törensel uygulamalar yoluyla İlahi Olan’a “ritüel ibadet”.
Vandana
Tanrı’nın önünde yapılan “secde”.
Daasya
Tanrı’ya karşı “sorgusuz sualsiz” bağlılık. Kişinin egosunun bhakti’nin önüne geçmesine asla izin vermemek.
Sakhya
İlahi Olan ile adanan arasında kurulan “dostluk” ilişkisi.
Atma-Nivedana
Teslimiyet, “kendini sunma” ve benliğin İlahi Olan’a tam teslimiyeti.

Farklı Bhaktalar
Farklı türde Bhakta’lar vardır:
Aarta Bhakta
Aarta, çok acı çeken ve kendisini acı ve kederden kurtarmak için Tanrı’nın lütfunu arzulayan adanmış kişidir.
Bhavad Gita destanında anlatılan hikayelerde adı geçen Draupadi ve Gajendra kişilikleri Arta-Bhakta örnekleridir. Bir hikayede Dusshyasana onu Kaurava sarayının önüne sürüklediğinde, Draupadi, saygısını korumak amacıyla Krishna için ağladı. Bir başka hikayede Gajendra, bir timsah onu suya sürüklerken Narayana’yı çağırdı.
Jijnasu Bhakta
Jijnasu, cahil olduğunun farkında olan ve Bilgelik sahibi olmak için Tanrı’nın lütfunu arayan bilgi arayıcısıdır.
Artharti Bhakta
Artharthi zenginlik arayıcısıdır, mutlu bir yaşamın tadını çıkarmak için dünyevi mülk, para, toprak vb. sahibi olmayı arzular. Bu zenginliğe ulaşmak için Tanrı’nın lütfunu elde etmek üzere O’na yakarır.
Bhagavad Gita destanında anlatılan Sugriva ve Dhruva karakterleri Artharthi-Bhaktalardı. Sugriva, Vali’yi uzaklaştırmak ve onun krallığını almak istiyordu. Vibhishana, Ravana krallığına son vermek ve Sri Lanka’da barış ve refahı kurmak istiyordu. Dhruva, üvey annesinin kendisine sorun çıkarmayacağı ve kötü davranmayacağı bir krallık istiyordu.
Jnani Bhakta
Jnani, Öz’den memnun olan, Öz’de hoşnut olan, hiçbir arzusu kalmamış olan, arzulardan kurtulmuş, tüm arzularını tatmin etmiş, tek arzusu olarak Öz’ün bilgisine ulaşmak kalan bilge kişidir.
Uddhava bir Jijnasu idi. Dünyadan memnun değildi ve Sri Krishna’dan bilgelik bilgisi aldı. Onun öyküsü Bhagavata Gita destanında anlatılmıştır.
Shuka-Maharshi bir Jnani-Bhakta idi. En yüksek türde bir Brahma-Jnani idi. Her şeyin kendi Özü olduğunu idrak etmişti. Parikshit’e Srimad-Bhagavata’yı öğretti.
Vaira Bhakta
Vaira Bhaktaların olumsuz bir tutumları vardır. Tanrı’ya karşı olumlu bir bağlılıkları yoktur. Tanrı’dan nefret ederler ve bu nedenle O’nu daima hatırlarlar.
Nefret de düşmanın sürekli hatırlanmasını gerektirir. Dolayısıyla bunlar da bir tür Bhakta’dır. Vaira Bhakti aracılığıyla kurtuluşa erişirler.
Bhakthi’de kişinin ne elde etmek istediği veya davranışları veya doğduğu kast, puja, homa, havana yapıyor veya yapmıyor olması önemli değildir. Hatta Tanrı’yı lanetlemek amacıyla hatırlaması bile Mokşa’ya ulaşmasına yardımcı olacaktır.
Hindu dharması tanrısallığı en basit biçimde açıklar. Tanrı ile birliğe ulaşmak için belirli bir şekilde bulunmanız gerektiğini söylemez. Aslında Tanrı, Bhakti uygulayan kişinin bağlılığı yeterince güçlü olduğunda onu bulur. Hindu kültüründe ister bir adanmış ister bir ateist olsun, herkes kurtuluşa ulaşacaktır, bunun tek şartı her zaman doğruluk yolunu izlemektir.
Bhavad Gitadaki bir hikayeye göre Kamsa, Sisupala ve diğerleri tanrıya duydukları derin nefret duyguları nedeniyle sürekli onu düşündüler. Böylece Kurtuluşa eriştiler.





